Ulga polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania (dochodu) wydatków związanych z zakupem nowych technologii.
Nowe technologie
reklama
reklama
Za nowe technologie, w świetle ustawy o podatku dochodowym
od osób fizycznych, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości
niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac
rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub
usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż
ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki
naukowej zgodnie z ustawą z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach
finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).
Ważne!
Przy czym odliczeń z tytułu ulgi na nowe technologie dokonywanych przed 1 października 2010 r. i po 30 września 2010 r. mają zastosowanie zarówno opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049), jak i opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).
Polecamy produkt: PITY 2015 z płytą CD
Przez nabycie nowej technologii należy rozumieć nabycie praw
do wiedzy technologicznej w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz
korzystanie z tych praw, z wyjątkiem nabycia w drodze wkładu
niepieniężnego.
Z ulgi na nowe technologie mogą skorzystać osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą na zasadach ogólnych.
Kwota odliczeń nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z tego źródła.
Uwaga!
Ulga nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
Ustalenie wysokości odliczenia
Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie
mogą przekroczyć 50% poniesionych wydatków.
Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków na nabycie nowej technologii w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.